فى سرير واحد - مسعود شومان
عمى فزدق فى الحته
وفى السيرك فرقع لوز
مش هوَّ اللى اختار الإسمين
الناس فى الحته تنادى عليه
- فزدق
- حاضر
- فزدق
- نعمين
الجمهور فى السيرك
فرقع فرقع فرقع
فيرفع إيده وسِنه بيضحك
على وشه المساحيق
ألونها مع الضوء بتحوِّل وشه
لأيقونه فى دير
فزدق فاتح كشك سجاير
ويبيع برضه الشيكولاته والعسليه
وحاجات تانيه
فرقع يقدر يمشى على السلك
ويترقص ويَّا المزيكا والسقفه
ودى حاجات خدت من عمره راقات
كان بيحب الموز والجذر
عشان جسمه يفضل كدا
خفيف
فزدق حس إن العمر بيضيّق
على حركاته بعد ما كرمش وشه
واسودِّت التنيه اللى تحت عنيه
وضعفت عضلات رجليه
فى اللحظه دى
حس إنه داخل عركه
مالوش فيها
وطلع منها مكسور الرجْل
ومكسور الخاطر
دلوقتى عايش فرقع
من خير فزدق
ياكل وياه
ويشرب وياه
ويروحو البار يسكرو مع بعض
ويفضل فزدق يرقص له ويغنى له
أغانى قديمه لسيد درويش
ويسنِّده على كتفه لحد البيت
ويحكى له عن التعب اللى شافه
طول اليوم
لحد ما ياخده وينامو
على سرير واحد فى أوضه ضلمه
حاضنين بعض بعنف
لحد الصبح .