مَرادُ عينيك منه بينَ شمسِ ضُحى - ابن الرومي
مَرادُ عينيك منه بينَ شمسِ ضُحى
وناعمٍ من غصون البانِ ريَّانِ
خَفَّتْ أعاليه والتفت أسافِلُهُ
كأَنَّما صاغَ نِصْفَيْهِ لُبانانِ