مَرادُ عينيك منه بينَ شمسِ ضُحى - ابن الرومي

مَرادُ عينيك منه بينَ شمسِ ضُحى
وناعمٍ من غصون البانِ ريَّانِ

خَفَّتْ أعاليه والتفت أسافِلُهُ
كأَنَّما صاغَ نِصْفَيْهِ لُبانانِ